Πώς μπορεί η ΕΕ να επιτύχει ότι όλοι οι Ευρωπαίοι - από τη βόρεια Φινλανδία ώς το Νότο της Ιταλίας κι από τη Δυτική Ιρλανδία ώς την ανατολική Ρουμανία - θα έχουν πρόσβαση σε ευρυζωνικό Ίντερνετ (Διαδίκτυο); Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που τίθεται σε σημερινή έκθεση της Επιτροπής. Από το 2003 έως το 2007 η χρήση των ευρυζωνικών συνδέσεων στην ΕΕ τριπλασιάστηκε, φτάνοντας το 36% των νοικοκυριών. Ωστόσο, το 7% του πληθυσμού της ΕΕ εξακολουθεί να μην έχει σύνδεση (ποσοστό 30% στις αγροτικές περιοχές). Στην ΕΕ παρατηρούνται εντυπωσιακές ανισότητες: ενώ στη Δανία, στο Λουξεμβούργο και στο Βέλγιο καλύπτεται το 100% του πληθυσμού, περισσότερο από το 60% στη Ρουμανία (και 75% στις αγροτικές περιοχές) δεν διαθέτει ευρυζωνική πρόσβαση. Ακόμα και σε ισχυρές οικονομίες, όπως στην Ιταλία και τη Γερμανία, το 18% και 12% αντίστοιχα του πληθυσμού της υπαίθρου δεν καλύπτεται. Καθώς οι ευρυζωνικές επικοινωνίες αποβαίνουν όλο και πιο σημαντικές στην καθημερινή ζωή, μέτρα και εργαλεία πολιτικής, όπως η διαχείριση του ραδιοφάσματος και οι κινητές δορυφορικές υπηρεσίες πρέπει να πλαισιώσουν μια ευρεία συζήτηση σχετικά με την καθολική υπηρεσία στον τομέα των τηλεπικοινωνιών - ένα δίχτυ ασφάλειας που εγγυάται ένα ελάχιστο επίπεδο υπηρεσιών, όπως σύνδεση σε τηλεφωνικό δίκτυο και βασική πρόσβαση στο Ίντερνετ, ικανοποιώντας βασικές ανάγκες που δεν καλύπτει η αγορά.

Πηγή: EUROPA
Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ